[VIDEO] Tien onschuldige levens herdacht bij het Haantje

Bij het oorlogsmonument aan het Haantje in Rijswijk vond dinsdagavond een indrukwekkende herdenking plaats. Hier werden op 7 oktober 1944 tien mannen doodgeschoten. Kinderen droegen gedichten voor, Ilse de Waal vertelde het verhaal van haar oud-oom Jacobus de Waal en burgemeester Huri Sahin las voor uit het dagboek van Wout Tersmette. Het monument werd in 1970 opgericht en wordt elk jaar herdacht. Leerlingen van KC BuitenRijck hebben het monument geadopteerd en dragen actief bij aan de herdenking. Feel Good Radio ging langs.

Onschuldig bloed
Tijdens de plechtigheid las burgemeester Sahin een passage uit het dagboek van 16-jarige Wout Tersmette: “Vandaag is één van de ergste dingen gebeurt die ik ooit heb meegemaakt. We liepen op het Haantje toen moesten we halthouden. Dan hoorden we schieten en na een poosje mochten we weer verder. De Duitsers waren weg. Wat was er in dat kwartiertje gebeurt.” Twaalf mensen werden doodgeschoten, waaronder de tien mannen die hier herdacht worden. “Vreselijk was het dit onschuldig bloed te zien. In dat kwartier werden niet alleen de levens van de tien mannen beëindigd, maar ook die van omstanders, familieleden, vrienden en buren,” aldus Sahin.

<

►

>

Vergelding na verzetsdaad
Enkele dagen eerder had het Nederlandse verzet het spoor bij het Haantje vernield. Als vergelding besloten de Duitse bezetters tien willekeurige gevangenen te vermoorden. Het doel was de bevolking te intimideren. Sahin: “Dat doet ons beseffen dat er van de democratie waar wij nu leven op 7 oktober 1944 geen sprake was. Vandaag denken wij ook aan alle mensen die wereldwijd in onvrijheid en angst leven.” Om 18.50 uur blies een trompettist het Taptoe-signaal, gevolgd door een minuut stilte en het Wilhelmus gespeeld door Muziekvereniging Forum Hadriani.

Herinnering levend houden
Ilse de Waal vertelde het verhaal van haar oud-oom Jacobus de Waal, wiens naam op het monument staat. Hij was betrokken bij het verzet en hielp onderduikers met valse persoonsbewijzen en veilige onderduikadressen. “Hij werd geselecteerd als één van de tien mannen die werden gedood, gestraft voor een daad waar zij niets mee te maken hadden. Voor mijn generatie is het belangrijk deze herinneringen levend te houden. Want als wij zwijgen, wie zal er dan nog spreken?” De tienjarige Robin, leerling van KC BuitenRijck, droeg haar gedicht voor: “Hoe is dit gebeurd. Het maakt mij betreurt. Dit moet nooit meer gebeuren.”