[VIDEO] Rijswijkse flatbewoners willen eerlijke waterrekening: “Ik betaal voor wat anderen verbruiken”

[VIDEO] Rijswijkse flatbewoners willen eerlijke waterrekening: “Ik betaal voor wat anderen verbruiken”

Bewoners van portiekflats aan de Minister Aalberselaan in Rijswijk voelen zich benadeeld. Met twaalf woningen delen zij één watermeter, waardoor iedereen hetzelfde bedrag betaalt – ongeacht het eigen verbruik. “Voor ons als alleenstaanden pakt dat systeem erg nadelig uit,” zegt de 65-jarige Bella van der Toorn. Feel Good Radio ging langs.

“Ik betaal voor het water van anderen”
Bella woont al vijf jaar in haar flat in de Muziekbuurt. “Ik ga zuinig om met water. Waarom moet ik meebetalen voor gezinnen die elke dag een zwembadje vullen of lang douchen? Dat is gewoon oneerlijk.” De financiële druk loopt op. “Twee jaar geleden moest ik 70 euro bijbetalen, vorig jaar zelfs 110 euro. Elk dubbeltje moet ik omdraaien, maar op deze rekening heb ik geen invloed.”

Pleidooi voor individuele watermeters
Samen met haar buren van de Minister Aalberselaan, Prinses Irenelaan en Minister Talmalaan pleit Bella voor individuele watermeters. “Als ik mijn eigen verbruik betaal, kan ik het aanpassen. Nu betaal ik als alleenstaande net zoveel als een gezin met vijf personen,” zegt ze. “In deze tijd kan dat niet meer. Iedereen moet betalen voor wat hij zelf gebruikt.”

Politieke steun uit de gemeenteraad
Het probleem heeft inmiddels ook politieke aandacht gekregen. Raadslid Ger Kruger van Beter voor Rijswijk steunt de bewoners en heeft vragen gesteld aan het college. “In deze flats zijn de laatste jaren meer grote gezinnen komen wonen, terwijl de kosten nog steeds worden gedeeld,” legt hij uit. “Bewoners met een laag verbruik, vaak ouderen of mensen met een uitkering, zijn daar de dupe van. Individuele meters zouden eerlijker zijn en zorgen voor bewuster watergebruik.”

Betrokken bij de gemeenschap
Ondanks de frustratie blijft Bella zich inzetten voor anderen. Ze beheert twee weggeefsites voor minima, waar zo’n zeshonderd gezinnen terechtkunnen voor kleding en voedsel. “Ik doe het graag, maar het is triest dat dit nodig is in zo’n rijk land,” zegt ze.