Na vele jaren trouwe dienst sluit de cadeauwinkel van Marian de Visser in winkelcentrum Parade eind maart definitief haar deuren, meldt mediapartner Omroep West. Voor talloze inwoners van Nootdorp was dit de plek waar ze terechtkonden voor kaarten, cadeaus en schoolspullen. Maar nu is het moment aangebroken om afscheid te nemen. ‘Het doet pijn, maar ik moet accepteren dat het niet anders kan’, vertelt Marian met zichtbare emotie.
Redenen voor sluiting
Op de winkelruiten staat het al duidelijk aangegeven: opheffingsuitverkoop. Het huurcontract loopt eind maart af en door de tegenvallende omzet en stijgende kosten is het niet langer haalbaar om de winkel open te houden. ‘De inkomsten zijn simpelweg niet meer genoeg om de uitgaven te dekken’, legt Marian uit. Daarnaast speelt haar leeftijd een rol in deze moeilijke beslissing. ‘Ik ben inmiddels 68 en hoewel ik fysiek nog in staat ben om door te gaan, is dit het juiste moment om te stoppen.’
Een tijdperk komt ten einde
Marian heeft haar hele leven in de winkelbranche gewerkt. Al op jonge leeftijd stond ze in het warenhuis van haar ouders, en later opende ze haar eigen zaak in het winkelcentrum. De naam van haar winkel was eenvoudig: Marian de Visser. ‘Iedereen in Nootdorp kent me, dus dat maakte het makkelijk’, lacht ze.
Mooie herinneringen
De afgelopen decennia hebben veel bijzondere momenten gebracht. Een van de hoogtepunten was de komst van Diddl, een populaire stripfiguurmuis. ‘Dat was echt een geweldige dag,’ herinnert Marian’s dochter Nina zich. ‘Kinderen stonden in lange rijen om met Diddl op de foto te gaan. We hadden een kleurwedstrijd georganiseerd en iedereen wilde erbij zijn.’
Op die dag werden er zeker tweehonderd foto’s gemaakt van blije kinderen met Diddl. ‘Veel van die kinderen zijn nu volwassenen, maar ik weet zeker dat ze dit nog steeds herinneren,’ zegt Marian glimlachend.
Een emotioneel afscheid
Hoewel Marian begrijpt dat dit het juiste moment is om te stoppen, blijft het afscheid zwaar. ‘Als je zo lang iets met liefde hebt gedaan, is het lastig om los te laten,’ geeft ze toe. ‘Toch voelt het alsof de tijd rijp is. Soms moet je accepteren dat een hoofdstuk ten einde komt.’